• Z kart historii przedszkola

      •  

         

         

         

         

         

                                                    Początki wychowania przedszkolnego w Łagiszy datuje się na rok 1912. W tym czasie została założona przez córkę Lamperta, niemieckiego przemysłowca z Sosnowca, ochronka, która była odpowiednikiem dzisiejszego przedszkola. Z biegiem lat ochronka otrzymała nazwę „Ognisko Dziecka i Matki
        im J. Piłsudskiego”, a opiekę nad tą instytucją objęło Koło Gospodyń Wiejskich z Łagiszy. Placówka mieściła się w budynku prywatnym Jana i Janiny Trząskich.

        Wybuch II Wojny Światowej przerwał działalność ochronki.

                     Po wojnie w 1946 roku pod kierunkiem Wandy Lubowieckiej z Inspektoratu Oświaty w Będzinie  powstało w miejsce ochronki Publiczne Przedszkole w Łagiszy. Mieściło się w tym samym budynku co przedwojenna ochronka. Wyposażenie stanowiły sprzęty przechowane przez miejscową ludność podczas okupacji. Przedszkole zajmowało trzy izby. W jednej mieściła się jadalnia i sala do pracy przy stolikach,
        w drugiej szatnia, kuchnia  i łazienka oddzielone od siebie zasłonami /ubikację stanowiło wiadro na fekalia
        a umywalnię miednica i dzbanek z wodą/. W trzeciej izbie urządzona była sala zabaw wyposażona w dywan
        i zabawki. Pomoce dydaktyczne wykonywane były samodzielnie przez personel.

        Do roku 1951 do przedszkola uczęszczało 20 dzieci. Placówka była jednooddziałowa, czynna dziewięć godzin dziennie. Dzieci mogły korzystać z dwóch posiłków: śniadania i obiadu. Kierowniczka – Genowefa Czekaj – była jedynym pracownikiem pedagogicznym a w prowadzeniu przedszkola pomagały jej: kucharka – Antonina Szymańska, sprzątaczka – Wanda Sowa i intendentka – Danuta Grygiel.

        Liczba dzieci uczęszczających do przedszkola z każdym rokiem wzrastała i w roku szkolnym 1957/58 wynosiła już 30.

        Od roku 1964 przedszkolaki mogły korzystać już z trzech posiłków dziennie.

        W roku 1965 kierownictwo placówki objęła Teresa Orłowska, której dzięki zaangażowaniu rodziców i pomocy pracowników Elektrowni „Łagisza” udało się przeprowadzić kompletny remont placówki.

        W roku 1969 Łagisza uzyskała prawa miejskie i zmieniona została nazwa przedszkola na Państwowe Przedszkole w Łagiszy.

        W związku z wybudowaniem Elektrowni „Łagisza” i osiedla „Awaryjne”, wystąpiła pilna potrzeba objęcia opieką przedszkolną większej liczby dzieci. Dzięki operatywności kierowniczki w 1970 roku Inspektorat Oświaty w Będzinie wydzierżawił od Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Łagiszy pomieszczenia byłego hotelu robotniczego. Przedszkole przeniesiono do budynku elektrowni na osiedlu „Awaryjne” i obecnie zajmowało jedną klatkę budynku. W adaptacji pomieszczeń pomagali dyrektorce /od 1971 roku zmieniono nazwy stanowisk w przedszkolach/ rodzice dzieci.

        Polepszenie warunków lokalowych pozwoliło na uruchomienie dodatkowego oddziału i zatrudnienie dodatkowego personelu.

        Łagisza rozrastała się, powstały nowe bloki mieszkalne przy ulicy Pokoju. Przybywało też dzieci. Jedna klatka budynku okazała się za mało.  W ciągu kilku kolejnych lat przedszkole zajęło cały dól budynku rozrastając się do czterech oddziałów.

        Z chwilą przyłączenia Łagiszy do Będzina tj. od 1973 roku przedszkole zmieniło nazwę na Państwowe Przedszkole   Nr 12 w Będzinie.

        W związku z przemianami społeczno – administracyjnymi zachodzącymi w naszym kraju od 1993 roku placówka zmieniła nazwę na Przedszkole Miejskie Nr 12 w Będzinie.